انســان بــودن یعنــی این کــه…

وقتـــی بــا کســی مشتــاقــانه کوهــی را بالا رفتـــی…

امـــا…

رو قلــه حــس کــردی ازش بــی نـــیاز شــدی…

یــادت نــره کــه اون پاییـــن چقـــدر بهـــش نیـــاز داشتـــی.

این که چقدر از آن روز ها گذشته …

یا اینکه چقدر هر دویمان عوض شده ایم…

یا اینکه هر کداممان کجای دنیا افتاده ایم…

اصلا مهم نیست …

باز باران که ببارد ،

هروقت که میخواهد باشد ،

دلم هوایت را میکند