رز

دستهایم را که میگیری...

حجم نوازش لبریز میشود!

گویی تمام رزهای زرد باغها

با دستهای بی دریغ تو

برای من..چیده میشوند

و قلب من..پرنده ای میشود

به پاکی بیکران نگاهت..پر میکشد...

و در آن وسعت بی انتها

در خاکستری اندوه ابرها ..گم میشود